Peyre behoort tot Les plus beaux villages de France. Die titel is zeker verdiend. Het dorp ligt hoog boven de Tarn. Het lijkt geplakt tegen de steile rotswand er achter. En dat klopt. Veel woningen gebruiken de rotswand als vierde muur. In de kerk is dat heel goed te zien. Hij is in de elfde eeuw gebouwd en later aangepast om ook als verdedigingswerk en toevluchtsoord te dienen in tijden van gevaar. Langs de paar smalle straatjes staan huizen met mooie details, en een originele broodoven.
Smalle straatjes met oude huizen
Peyre bestaat uit slechts een paar smalle straatjes onder een steile rotswand. Veel oude huizen zijn gebouwd van ruwe blokken tufsteen in de stijl die kenmerkend was voor de burgerij van de achttiende en negentiende eeuw: kleurrijk, veel ornamenten, balkonnetjes van gietijzer. Een laag pleisterwerk beschermde oorspronkelijk de zachte steensoort, maar smaken veranderen en het pleisterwerk van vroeger wordt in deze tijd juist verwijderd. Sommige huizen hebben wel 5 etages, van kelder tot zolder.
Gebouwd tegen de rotswand
Veel huizen zijn mooi opgeknapt. Toch zijn er nog wel wat gebouwen te vinden die nog niet gerestaureerd zijn. Daar is goed te zien hoe de bouwers gebruik maakten van de rotswand met de vele holtes.
Trogloditische kerk Saint-Christophe de Peyre
Aan de buitenkant ziet Saint-Christophe de Peyre er indrukwekkend uit, maar van binnen zie je pas goed waarom hij zo bijzonder is: de rotswand vormt de vierde muur.
De kerk uit de elfde eeuw staat op de lijst historische monumenten. Hij werd gebouwd van tufsteen in Romaanse stijl met opvallende bogen. De klokkentoren vormt het middelste deel en steekt iets uit.
Verdedigingswerk en toevluchtsoord
In de Godsdienstoorlog, een reeks conflicten tussen katholieken en protestanten in de tweede helft van de zestiende eeuw, werd Saint-Christophe de Peyre gedeeltelijk verwoest.
Eind zestiende en achttiende eeuw werd de kerk ingrijpend veranderd en versterkt. Hij kon nu ook dienen als verdedigingswerk en toevluchtsoord voor de bewoners van Peyre. Dat kun je zien aan de kleine schietopeningen. Het bovenste deel van de kerk was alleen bedoeld voor verdediging. Het is nu te bereiken via een trap, maar vroeger alleen met een ladder.
Tijdens restauratiewerkzaamheden zijn een aantal keien gevonden die moesten dienen als projectielen. Ze liggen tentoongesteld.
De kerk in de twintigste eeuw: tentoonstellingen en concerten
De prachtige glas-in-loodramen in Saint-Christophe de Peyre dateren uit 2001. Ze zijn van Emmanuel Chauche, meester glasblazer uit Millau. Zijn inspiratie haalde hij uit de plek van de kerk. Zo zie je bijvoorbeeld druppels die verwijzen naar het vocht uit de rotswand.
In de kerk zijn nu geen kerkdiensten meer, maar wisselende tentoonstellingen en concerten.
(foto van Wikimedia Commons)
Gemeenschappelijke broodoven
De bewoners van Peyre hadden een gemeenschappelijke oven, midden in het dorp. Je vindt hem vlakbij de kerk.
De oven is nog steeds in goede staat. Het is een halfrond bouwwerk met een dak van leisteen. Vóór de oven is de ‘bakkerij’ met aan weerszijden banken. Daarop legde de bakker de gebakken broden.
Twee keer per jaar wordt de oven nog gebruikt om brood te bakken: op 1 mei en in juli op het Feest van het Brood.
Zicht op Viaduct van Millau vanuit Peyre
Niet alleen de rotswoningen en de rotskerk Saint-Christophe de Peyre maken Peyre de moeite waard. Ook het uitzicht op een groot stuk van de Tarn is schitterend. En het Viaduct van Millau kun je nergens mooier zien dan vanuit Peyre.
Het is de hoogste brug ter wereld wat betreft de constructie. Zeven betonnen pijlers ondersteunen 8 overspanningen. De hoogste pijler is 343 meter hoog. De lengte van het viaduct is 2460 meter. Het viaduct werd eind 2004 in gebruik genomen.
Omdat het brugdek van metaal is gemaakt, oogt het vrij transparant en verstoort het viaduct het landschap niet te veel.
Een bezoek aan Peyre combineren met …
Combineer een bezoek aan Peyre met bijvoorbeeld een bezoek aan Millau, 7 kilometer in oostelijke richting. Informatie over deze kleine stad vind je bijvoorbeeld op de site van Style Millau en France Voyage.
Of neem een picknick mee en ga aan de rivier de Tarn zitten. Wij vonden het leuk plekje op de foto aan de zuidkant van de Tarn, tussen het Viaduct van Millau en Peyre. Daar loopt de Trace Verte du Viaduc. Het is een groen pad met hier en daar plekjes waar je aan de waterkant kan zitten. Het pad begint bij de oude brug over de Tarn (D41A).
De Trace Verte du Viaduc is eigenlijk een fietspad, maar dit gedeelte is volgens ons meer geschikt als wandelpaadje.
Informatie over de Trace Verte du Viaduc vind je op Millau Sports Nature.
Praktische informatie
Ligging
7 kilometer ten westen van Millau, aan de rivier de Tarn.
Parkeren
Langs de D41 onder Peyre. En boven het dorp, te bereiken via een smalle weg, staat op de IGN-kaart nog een parkeerplaats, met een picknickplaats, aangegeven. We hebben het niet gecontroleerd.
Meer doen in dit gebied?
Op de overzichtspagina Gorges du Tarn en Gorges de la Jonte vind je 6 wandelingen, een fietstocht en 2 mooie dorpen.
Bijzonder openbaar toilet
Het meest bijzondere openbaar toilet van de afgelopen jaren vonden we in Peyre: tegen de rotswand met varens en mos!
