Deze wandeling voert je langs de Bretonse kust over mooie zandstranden en hoge kliffen naar Plage de Bonaparte. Je begint laag op het zandstrand van Palus en stijgt daarna flink naar Pointe de Plouha, de hoogste klif van Bretagne. Daarna daal je weer af naar Gwin Zégal, waar boten worden aangemeerd zoals dat eeuwen geleden ook al gebeurde. Plage Bonaparte ligt omarmd door kliffen. Het schitterende strand heeft een belangrijke rol gespeeld in het Verzet in de Tweede Wereldoorlog.
De route in het kort
Palus (Plouha) > Plage du Palus > Pointe de Plouha > Le Pommier > Gwin Zégal > Port Moguer > Plage Bonaparte > terug naar Palus
Plage du Palus
Het gehucht Palus, deel van de gemeente Plouha, bestaat uit niet veel meer dan wat woningen, een paar restaurantjes bij de kleine haven en een grote speeltuin. Het is een mooi strand. Wij waren er in de winter en deelden het strand met alleen meeuwen.
Pointe de Plouha, de hoogste klif van Bretagne
De wandeling volgt grotendeels het Sentier des Douaniers, de Grande Randonnée 34. Hij begint tussen het laatste gebouw in Palus en de boothelling. Via een steile trap loop je al snel hoog boven de zee. Na ongeveer 4 kilometer bereik je Pointe de Plouha. De Pointe is met 104 meter de hoogste klif van Bretagne. Je kunt een flink stuk van de Bretonse kust zien.
Le Pommier
Het pad loopt verder langs de kust om vervolgens een klein stuk landinwaarts te gaan, een kloof in, en weer terug richting de kust. Al snel daarna zie je een informatiebord. Rechts daarvan is een smalle opening in het struikgewas. Loop die vooral niet voorbij want een heel smalle paadje door prikkelige struiken leidt naar nóg een schitterende uitstulping van het land.
De traditionele meerpalen van Gwin Zégal
Iets meer dan een kilometer verder neem je een smal weggetje naar rechts dat afdaalt naar Gwin Zegal, de naam van een natuurlijke haven.
De haven bestaat uit een verzameling hoge boomstammen waaraan de boten aangemeerd kunnen worden. Het ingraven van lange boomstammen als meerpalen is een oude techniek. De haven is een van de oudste ankerplaatsen in zijn soort.
In de winter, bij laag water en als er nauwelijks boten aangemeerd liggen, zijn die lange, verweerde palen in het zand een bizar gezicht.
Port Moguer
Van Gwin Zegal kun je met eb naar Port Moguer lopen, maar met hoog water moet je eerst weer naar boven naar de Grande Randonnée 34 lopen.
Port Moguer was vroeger een kleine haven, beschermd door een granieten dijk uit 1840. De dijk is er nog steeds.
Vanaf Port Moguer kun je weer met een klim naar de GR 34 doorlopen over de kliffen naar Plage Bonaparte. Met héél laag water kun je óm de scherpe rotspartij naar het volgende strand lopen, of er gedeeltelijk overheen klimmen. Dit is maar een stukje van nog geen 100 meter, maar de rotsen zijn scherp door de oesters en pokken.
Plage Bonaparte: een schitterende baai
De schitterende baai van Plage Bonaparte ligt tussen hoge kliffen die het als een langgerekte maan omarmen. Onder de kliffen zijn enkele vrij ondiepe grotten. Aan de noordzijde van Plage Bonaparte ligt, verscholen achter lage, scherpe rotsen, een wat grotere grot. Je kunt er een meter of vijftien inlopen.
Aan die zijde van het strand kun je ook getijdenpoeltjes tussen de rotsen vinden. Met eb zie je daarin zeeanemonen die zich als een half bolletje aan de onderzijde van de rotsen hebben ingetrokken. Wacht tot de vloed opkomt want bij de eerst golf zout water komen hun tentakeltjes tevoorschijn. Het blijft een fascinerend gezicht!
Le Réseau Shelburn- The Sheburn Network
Plage Bonaparte heeft een belangrijke rol gespeeld aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Vele vliegers en overheidsfunctionarissen zijn vanaf dit strand in het geheim met de boot naar het Verenigd Koninkrijk getransporteerd. Op de parkeerplaats voor de strandopgang staat een bord met informatie over The Shelburn Network, deze misie van de Britse geheime dienst.
In 2019 werd over het Shelburn Network van de de geallieerden en het Franse verzet een Franse film gemaakt: Le Réseau Shelburn.
Route terug
Onze terugweg liep over dezelfde Grande Randonnée 34 terug naar het strand van Palus.
De heenweg en terugweg zijn grotendeels hetzelfde. Saai? Helemaal niet! Een andere looprichtig en het steeds veranderende licht zorgen voor een heel andere beleving. Bovendien kan je, afhankelijk van de getijden, soms gedeeltes over de zeebodem lopen. Zie voor meer informatie hieronder.
Je zou ook via landweggetjes en voetpaden achter het kustpad terug kunnen lopen. Gebruik een gedetailleerde (digitale) kaart om een goede route te plannen.
Praktische informatie
Start- en eindpunt
Op Plage du Palus bij het gehucht Palus.
Lengte
De wandeling zoals wij die liepen, was ongeveer 15 kilometer heen en terug
Hoogteverschil
De wandeling gaat over de hoogste klif van Bretagne: Pointe de Plouha. De klif is 104 meter hoog. Het totale aantal hoogtemeters (stijgen en dalen) van onze wandeling was zo’n 1000 meter.
Parkeren
In Le Palus zijn in de winter voldoende gratis parkeerplaatsen (winter 2019).
Eten en drinken
In Le Palus zijn enkele restaurantjes, maar we hebben niet gekeken of ze in de winter open zijn.
Sentier des Douaniers
We volgden grotendeels het kustpad, de Grande Randonnée 34, gemarkeerd door rood-witte ‘vlaggetjes’.
De Grande Randonnée 34 is grotendeels het oude Sentier des Douaniers. Dit 2000 kilometer lange pad gaat langs de Bretonse kust. Het Sentier des Douaniers werd in de achttiende eeuw gebruikt door douaniers om smokkel tegen te gaan. Het pad raakte in verval, maar werd hersteld als wandelpad: de Grande Randonnée 34.
De heenweg en terugweg zijn grotendeels hetzelfde. Saai? Helemaal niet! Een andere looprichtig en het steeds veranderende licht zorgen voor een heel andere beleving. Bovendien kan je, afhankelijk van de getijden, soms gedeeltes over de zeebodem lopen. Zie voor meer informatie hieronder
Getijdenverschillen
Bij laag water kun je het kustpad korte stukken verlaten en over de zeebodem lopen. Bijvoorbeeld tussen Gwin Zégal en Port Moguer. En bij héél laag water is het ook mogelijk om langs de rotsen bij Port Moguer (of gedeeltelijk over de rotsen heen) naar Plage Bonaparte te lopen, of andersom.
Zorg dat je weet wanneer het eb en vloed is, voordat je vertrekt. En vooral ook met welke waterhoogtes je te maken hebt op je wandeldag. Je kunt dan een afwisselende wandeling plannen met gedeeltes over de stranden. En je komt niet voor natte verrassingen te staan. Informatie over de waterstanden vind je bijvoorbeeld op Maree.info.
Nog niet uitgewandeld?
Op deze site staan nog meer wandelingen langs de mooie Côte du Goëlo. Ga snel naar Wandelen langs Côte du Goëlo in de winter? Doen!