Deze rondwandeling is een van de mooiste die je kan maken in deze streek. Het uitzicht vanaf steile kliffen over de rivier de Jonte is schitterend. Met wat geluk zie je gieren boven je hoofd zweven. Je ziet twee bijzondere vaasvormige rotsen. Je loopt door de prachtige natuur met veel soorten bloemen. En voor wie durft: de wandeling gaat met een klein omweggetje over metalen trappetjes naar Rocher de Capluc met 360-graden uitzicht over de Gorges du Tarn en Gorges de la Jonte.
Pont Cassé over de Tarn
De huidige brug over de Tarn bij Le Rozier is nog niet zo oud: in 1907 werd hij hij voltooid. Er is heel wat aan voorafgegaan.
In de middeleeuwen bracht een betaalde veerdienst mensen en dieren naar de andere kant van de Tarn. In 1854 werd de eerste brug over de Tarn opgeleverd. Die tolbrug werd al in 1875 weggespoeld door een overstroming en de veerboot werd weer in gebruik genomen. In 1878 was de nieuwe brug klaar voor gebruik. Om vrij verkeer en handel te bevorderen werd de brug in 1887 tolvrij. Helaas werd in 1900 ook deze brug gedeeltelijk weggevaagd door de Tarn. Er werd een metalen loopbrug aangebracht om de kapotte boog te vervangen. Maar die constructie was te zwak voor de karren met zware ladingen. Uiteindelijk besloot men 200 meter stroomafwaarts de huidige brug te bouwen.
Tussen oude akkertjes van Capluc
Neem het pad aan de bergzijde van de D996 aan de rand van Le Rozier, 200 meter vanaf de brug. Het pad stijgt meteen flink en komt na een kleine halve kilometer uit bij een watertoren, waar ook een watertappunt is (2020). Loop richting Capluc. Het gehucht is niet meer bewoond, maar enkele huizen worden nog wel gebruikt als vakatiewoningen. De oude gemeenschappelijke broodoven heeft een mooie gewelfde vorm.
De volgende kilometer loop je relaxed hoog boven La Jonte op vrijwel één hoogte, zo rond de 600 meter, tussen de muurtjes van oude terrassen. Vroeger werd hier graan verbouwd, en groeiden er wijnstruiken en fruitbomen.
Uitzichtpunt op Rocher de Capluc
Als je zin hebt, kan je een omweggetje maken naar Rocher de Capluc. De route staat goed aangegeven. Wij hebben dit op deze snikhete dag in juli 2020 niet gedaan, maar hebben daar achteraf een beetje spijt van. Men denkt dat de naam afkomstig is uit het Latijn: Caput Lucis – hoofd van het licht: het zonlicht bereikt als eerste deze hoge puist.
Via metalen ladders en uitgehakte trappen kun je het platform boven op Rocher de Capluc bereiken. Daar heb je een 360-graden uitzicht op de Gorges du Tarn, Valee du Tarn en Gorges de la Jonte.
Gieren
Een kleine kilometer vanaf Capluc begint het pad te stijgen. Op ongeveer 730 meter hoogte is een splitsing. Ga linksaf richting Cassagnes. We zagen daar de eerste gieren van deze dag. Het is een fascinerend gezicht: die enorme vogels met een spanwijdte tot wel 3 meter, afhankelijk van de soort.
Sinds de jaren 40 van de twintigste eeuw waren ze in deze streek verdwenen, maar in 1981 is men begonnen met het uitzetten van nieuwe gieren. Met succes, want vier soorten gieren zweven nu weer langs de rotsen hoog boven de Tarn en de Jonte.
In het dorp Le Truel, 2 kilometer ten oosten van Le Rozier staat Maison des Vautours met onder andere een museum en een observatieplatform.
Tussen Jonte en Tarn: Rocher de Francbouteille
Na het klimmetje sta je tussen Jonte en Tarn. Je kan de rivieren zelf niet zien, maar links en rechts heb je schitterend uitzicht over de gorges, de kloven. Aan de kant van de Tarn zie je de imposante Rocher de Francbouteille.
Nu volgt weer een vrij vlak stuk, op ongeveer 800 meter hoogte. Het uitzicht is nu richting de Tarn. Hoewel je de rivier zelf niet ziet, is ook hier het uitzicht prachtig.
Fonteine du Teil
De volgende stop is Fontaine du Teil. De bron is iets lager dan het pad en staat goed aangegeven. De bewoners van de Causse de Méjean kwamen hier water halen.
Relaxed lopen door een dennenbos
500 meter na Fontaine du Teil is een splitsing. Het pad naar links gaat richting Cinglegros. Over deze imposante rots kun je lezen in de beschrijving van Sentier de Baus del Biel op deze site.
Maar om déze rondwandeling af te maken, sla je rechtsaf. Je komt in een bos met hoge dennen en loopt de volgende kilometer comfortabel over een breed pad. Als je zin hebt in een hapje en drankje kan je overwegen om na ongeveer 250 meter een klein omweggetje te maken richting Cassagnes. Dit gehucht staat goed aangegeven.
Aan het einde van het dennenbos kom je in de buurt van de plek waar in 1982 de eerste gieren werden uitgezet. Je bent hier in de buurt van Maison des Vautours, met onder andere een museum en observatieplatform.
Natuurschoon
We waren blij verrast door de verscheidenheid aan planten op deze route. Het was in juli 2020 al maanden erg droog geweest en toch bloeiden overal mooie bloemen. In de schaduw, maar ook aan de zonzijde van de berg.
Schitterend uitzicht op de rand van de kliffen boven de Jonte
Aan het eind evan het bos sta je letterlijk op de rand van de kliffen, op 400 hoogtemeters boven de rivier de Jonte. De volgende kilometers zijn adembenemend en misschien wel de mooiste van de hele streek.
Op het Balcon du Vertige – het balkon van de hoogtevrees – kijk je enorm ver de Gorges de la Jonte in. Schitterend! Tussen jou en de bodem van de kloof zit slechts een roestig metalen hekje, maar zelfs mensen met hoogtevrees zullen het uitzicht niet willen missen.
Bijzondere rotsen en smalle passages
Vanaf Balkon de Vertige gaat het pad langs de rand van de klif. Echt gevaarlijk is het nergens, maar we zouden zelf dit stuk liever niet lopen met een harde wind of nattigheid.
We zijn nu op weg naar Vase de Chine en Vase de Sèvres. Net voordat je de ‘vazen’ bereikt, daal je een paar keer enkele meters tussen wanden van steen. De laatste afdaling is vrij nauw en en misschien wat lastig, maar niet gevaarlijk.
Vase de Chine en Vase de Sèvres van heel dichtbij
Meteen na de laatste smalle passage zie je ze staan: de Vase de Chine en Vase de Sèvres.
Vanachter een metalen hekje kun je de monolieten bewonderen. Als hoge, smalle vazen lijken de rotsen op een sokkel te balanceren.
De namen van de vazen duiden op de plaatsen waar vroeger vooral porcelein werd gefabriceerd: in China en in de Franse gemeente Sèvre.
Zo van heel dichtbij zijn ze het meest indrukwekkend.
Vanaf de overkant van de rivier de Jonte, op de Causse Noir, kun je Vase de Chine en Vase de Sèvres ook goed zien. Vanaf de Ermitage Saint-Michel bijvoorbeeld, de ruïnes van een fort en klooster, gebouwd op vier rotspunten.
Over de Ermitage Saint-Michel en een wandeling ernaar toe kan je lezen in Wandeling over de richel van de Causse Noir naar Ermitage Saint-Michel op deze site.
Terug naar Le Rozier
Het volgende stuk gaat in een wijde boog om een cirque, een dal in de vorm van een halve cirkel. Je bent nu bijna terug op de splitsing die naar Rocher de Francbouteille (omhoog) of Le Rozier (linksaf) gaat. Tussen de terrassen loop je terug naar Capluc. De akkertjes zijn in de loop der jaren overwoekerd. Tussen de stenen van de muurtjes groeien nu mooie planten. En hagedisjes zoeken er een plekje in het zonnetje.
Praktische zaken
Het startpunt is in Le Rozier, ongeveer 200 meter vanaf de brug over de Tarn, aan de bergzijde van de D996.
Je zou ook kunnen starten in het gehucht Cassagnes op de Causse Méjean. De wandeling is dan korter en je bespaart jezelf ook flink wat hoogtemeters. Je mist dan wel het stuk tussen de oude terrassen bij Capluc en eventueel de beklimming van Rocher de Capluc.
Parkeren
In Le Rozier: bij de brug of op een van de parkeerplaatsen.
Soort wandeling
Een afwisselende rondwandeling. Het eerste stuk vanaf Le Rozier tot het pad omhoog naar Rocher de Francbouteille is heen-en-terug.
Markering
De route volgt gedeeltelijk de Grande Randonnée 6, gemarkeerd door de rood-witte ‘vlaggetjes’, en wordt ook aangegeven met gele ‘vlaggetjes’.
Lengte
11 kilometer.
hoogtemeters
Ongeveer 1000 hoogtemeters in totaal, dus omhoog en omlaag.
Watertappunten
Zomer 2020: onderaan de watertoren en in Le Rozier.
Horeca
In Le Rozier zijn verschillende restaurantjes en terrasjes.
Meer doen in dit gebied?
Op de overzichtspagina van Gorges du Tarn en Gorges de la Jonte vind je 6 wandelingen en 2 mooie dorpen.
Dank voor het beschrijven van deze mooie route! We hebben ‘m deels gelopen gisteren; magnifiek!
Alleen bij het punt ‘ Ga linksaf richting Cassagnes.’ ontstond verwarring. We zijn eerst rechts af gegaan en tot de vazen gelopen. Daarna leek het nog héél ver te zijn… Terug gegaan naar de splitsing en toen richting Cassagnes gelopen. Daarna direct rechts, maar toen liep je ‘van het dorp af’, dus weer omgekeerd. Het andere pad leek het verder weinig belopen te zijn, dus ook maar niet gewaagd.
Vervolgens domweg terug gelopen hoe we gekomen zijn; ook mooi! Voor de 2e keer de gieren vlak boven onze hoofden zien en horen vliegen, heel indrukwekkend!
Helaas is de weersverwachting voor de komende dagen behoorlijk nat, dus vertrekken we vandaag al naar Spanje. Maar we komen hier zéker nog een paar keer terug! Ben ook zeker benieuwd naar de andere wandelingen in deze omgeving die je beschreven hebt; veel dank! Ik zet de link naar je blog op Polarsteps 👍🏻
Hoi Ita,
Wat leuk dat je deze prachtige route hebt gelopen. Als je nog een keer in de buurt bent, zou ik toch nog proberen langs de vazen te lopen, want dat stukje is echt schitterend. Het kan echt niet missen: je loopt langs de wand richting het westen.