Deze wandeling gaat door het prachtige keteldal Cirque de Saint Marcellin naar het verlaten gehucht Saint-Marcellin. Op een richel hoog boven de Tarn staan rotswoningen en een priorij met kapel. Het fort aan het einde van het gehucht lijkt onbereikbaar, geplakt tegen de hoge rotswand. De route voert daarna naar de vlakte bovenaan de kliffen. De uitzichten en rotspartijen zijn schitterend, net als de natuur. Grote kans dat je gieren ziet vliegen!
Cirque de Saint-Marcellin: keteldal aan de Tarn
Vanaf de parkeerplaats aan de D907 op iets meer dan 400 meter heb je mooi zicht op de Cirque de Saint-Marcellin. Het keteldal en het omliggend gebied staat op de werelderfgoedlijst van Unesco, maar heeft ook andere classificaties omdat het zo bijzonder is.
Het pad begint bij de pakeerplaats en maakt meteen hoogtemeters.
Kleine beestjes, veel decibel
De eerste etappe van de wandeling loopt door het midden van het keteldal naar de rechter rotswand. Kijk even naar het stenen paaltje aan het begin van de wandeling: het is van Sportvereniging Alpina, maar daarover straks meer.
Links en rechts van het stenige pad zijn lage bomen en struiken. Het zoemen van de insecten in de lage struiken en bomen is bijna oorverdovend.
Na een stevig klimmetje bereik je een richel onder een rotswand op 675 meter hoogte. Ga rechtsaf. Je loopt nu op de Grande Randonnée de Pays Tour du Causse de Sauveterre. Een mondvol, maar wat is het uitzicht hier mooi! Het pad maakt nog wat hoogtemeters voordat je Saint-Marcellin bereikt.
Saint-Marcellin met rotswoningen
Saint-Marcellin bestaat uit enkele huizen, een broodoven, een priorij met kapel, een begraafplaats en een fort. Op de terrassen onder het dorp verbouwden de bewoners hun gewassen. Het is bijna onvoorstelbaar dat mensen hier zijn gaan wonen, zo hoog boven het dal op de zonnige, droge zijde van het dal. Het dagelijks leven zal niet gemakkelijk zijn geweest.
Behalve de bijzondere plek – op een richel onder een steile rotswand – is er nóg iets bijzonders: de gebouwen maken gebruik van de rotswand als vierde muur.
Verschillende organisaties, waaronder Sportvereniging Alpina, proberen met man en macht het gehucht te behoeden voor verder verval. De priorij en kapel zijn nu gerestaureerd.
Château troglodytique: fort tegen de rots geplakt
Aan het einde van Saint-Marcellin vind je – wat ons betreft – het hoogtepunt: een fort dat geplakt lijkt tegen een holte in de rotswand.
Het fort was eigendom van de familie Mostuéjouls. Het diende als toevluchtsoord voor de dorpsbewoners als er gevaar dreigde. Het was alleen te bereiken met een ladder die verwijderd kon worden bij een aanval.
De familie Mostuéjouls bouwde later een kasteel verderop in de Vallée du Tarn in het gelijknamige dorp Mostuéjouls.
Er zijn geen historische documenten die iets kunnen zeggen over de precieze leeftijd van het fort. Door verschillende feiten met elkaar te combineren, vermoedt men dat het fort stamt uit de zeventiende eeuw.
Klimmetje naar de Causse de Sauveterre
Net voorbij Saint-Marcellin is een bron. Loop verder over de GR. Dit stukje is redelijk beschut tegen de zon door lage bomen en struiken. Negeer twee keer een klein paadje naar links.
Kort daarna heb je weer prachtig zicht op de Gorges du Tarn met aan de overzijde de Causse Méjean. Je kan het je bijna niet voorstellen, maar er loopt een schitterende wandelroute over de hoge richel boven de Tarn. Meer daarover kun je lezen in Wandeling Baus del Biel: een enorm gat in een uitstekende rotswand op deze site.
Op de splitsing op 875 meter hoogte staat een wegwijzerpaal. Sla daar linksaf richting Fontaine de Pailasse.
Fontaine de Paillasses
Op een hoogte van ruim 880 meter is een grot met een afgebrokkelde muur ervoor. Ernaast is La Fontaine des Paillasses, een bron, die helaas droog stond toen wij er waren. Maar kennelijk is de aarde en/of de lucht nog vochtig genoeg om varentjes te laten overleven.
Pak je broodje en water maar uit je tas, want naast de grot is een prachtig groen veldje onder de bomen!
Een stukje afsteken
Na de Source wordt het pad zanderig. Dat fijne, grijze zand hadden we hier niet verwacht! Ongeveer 200 meter na de Source maakt het pad een scherpe hoek naar rechts. Houd je van een duidelijk aangegeven pad zonder verrassingen? Dan vervolg je de gele route.
Wij besloten op deze heel warme dag in juli 2020 het pad met een groene stip naar links te nemen. We zouden hiermee enkele kilometers besparen, maar we hadden geen rekening gehouden met de slechte staat van het pad. Een paar keer raakten we de route kwijt, en we hebben heel lang over nog geen kilometer gedaan, maar mooi was het er wel.
We kunnen je niet vertellen hoe interessant de ‘echte’ gele route richting Vors is, maar hij is waarschijnlijk wel een stuk gemakkelijker te belopen!
Terug op de gele route
Hemelsbreed 700 meter verder, maar ook een uur verder, kwamen we weer aan op de gele route. Vanaf hier gaat het pad voornamelijk naar beneden, van ongeveer 900 meter tot het volgende figuurlijke hoogtepunt op ongeveer 800 meter hoogte: een patform op een hoge rots vanwaar je – alweer – een schitterend uitzicht hebt.
Kijk vooral ook naar de hoge rots links voor je. Als je geluk hebt, zie je daar gieren. Zo niet, loop dan nog een paar honderd meter verder en kijk nog een keer.
Op de richel in Cirque de Saint-Marcellin
Het pad loopt nu nog verder naar beneden, tussen grote rotsblokken door. Een gaaf stukje. Uiteindelijk kom je weer uit op de Grande Randonnée de Pays Tour du Causse de Sauveterre, op de richel tussen Saint-Marcellin en Églazines. Églazines is ook een troglodietendorp. Meer daarover kun je lezen in de beschrijving van onze rondwandeling vanuit Liaucous naar Églazines. Staand op de richel besef je nog beter hoe bijzonder dit gebied is.
Klapstuk van de wandeling: gieren
Ga maar even rustig zitten onder de bomen bij de splitsing op de richel en kijk naar boven, naar de hoge rots die nu rechtsboven van je te zien is. De witte plekken worden veroorzaakt door de uitwerpeselen van gieren: hier hebben ze hun nest.
In Europa leven vier soorten gieren: de aasgier, monniksgier, vale gier en lammergier. Sinds de jaren 40 van de twintigste eeuw waren ze in deze streek verdwenen. In 1981 is men begonnen met het uitzetten van nieuwe gieren. Met succes: alle vier soorten gieren zweven nu weer langs de rotsen hoog boven de Tarn en La Jonte.
We zagen verschillende gieren deze dag, wat een geweldige afsluiting van deze wandeling! Wil je meer weten over deze enorme vogels? Vlakbij het startpunt staat La Maison des Vautours, met onder andere een museum en observatiedek.
Praktische zaken
Soort wandeling
Het pad door de Cirque de Saint-Marcellin loop je heen en terug. De rest is een rondwandeling.
Waarschuwing
Houd rekening met weinig schaduw. In de zomer kan het hier erg warm worden.
Startpunt
Vanaf het parkeerterrein langs de D192 bij Mas de Lafon, ongeveer 4 kilometer ten noorden van Le Rozier.
Lengte
Ongeveer 9,5 kilometer.
Hoogtemeters
Ongeveer 1100 hoogtemeters.
Markering
Vanaf het parkeerterrein gaat een pad met gele markering naar Saint Marcellin. Eenmaal boven volgt de route een stuk van de Grande Randonée du Causse de Sauveterre, gemarkeerd met rood-gele ‘vlaggetjes’. De rest van de wandeling is weer geel gemarkeerd. Op strategische plekken staan paaltjes met bestemmingen en afstanden.
Voor variaties in de route is een gedetailleerde kaart nodig, bijvoorbeeld een (digitale) IGN-kaart.
Combinatie wandeling Églazines en Saint-Marcellin
Een combinatie van de rondwandeling naar onder andere Églazines is heel goed mogelijk. Je kan dan starten vanaf de hierboven genoemde parkeerplaats of vanaf het parkeerterrein naast het kerkhof in Liaucous.
Stippel verder zelf een route uit met behulp van een gedetailleerde kaart (bijvoorbeeld een IGN-kaart), want er zijn verschillende routes mogelijk.
Meer informatie over Églazines en de wandeling vind je op deze site in Wandeling naar verlaten rotswoningen van Églazines hoog boven Tarn.
Meer doen in dit gebied?
Op de overzichtspagina van Gorges du Tarn en Gorges de la Jonte vind je 6 wandelingen en 2 mooie dorpen.